Korkma

"Korkmanın utanacak bir yanı yoktur. Hepimiz korkarız! Çözmen gereken şey ise, neden korktuğundur. Çünkü ancak onunla yüzleşirsen, onu yenebilirsin. Ya da daha iyisi, onu kullanabilirsin."

Az önceki bölümde (1x02) Koç Wihtey Durham tarafından söylendi bu söz. Bu konuda dolmuş, biraz, da yetenekli biri rahatlıkla sayfalarca yazı yazabilir bu konu hakkında. Ben sadece bu konudaki dolgunluğuma güvenerek başlıyorum.

Neden korkarız ? Çoğu zaman bilinmezlikten. En basit örneği, karanlık ! Karanlıktan neden korkular ? Çünkü orada ne olduğunu bilemeyiz. Neyle karşılaşacağımızı, bize bir zarar gelip gelmeyeceğini bilemeyiz. Bilinmezlikten korkulur mu ? Korkulmamalı. Örneği daha da güncelleştirirsek, hoşlandığımız karşı cinse açılmak ! Bundan niye korkulur ki ? O kişinin vereceği cevabı bilemeyiz, ama kendimizi şartlandırırız "siktir" yemeye. En başta bahsedilen bilinmezliği hemen negatife çevirdik bile !

Yeteneksiz olduğumu söylemiştim, neyse ki bölümün sonundaki Lucas alıntıları imdadıma yetişti: "İçindeki yangının sönmesine izin verme, bir kıvılcımdan yeri doldurulamayan diğerine, tahminen en ümitsiz takaslarda, tam olmayan, şimdi olmayan ve uygun olmayan biçimde. Ruhundaki kahramanın yok olmasına izin verme, yalnızlık içinde hüsranları hakettiğin hayat için ve asla ulaşmayı başaramadığın için. Arzuladığın dünya, kazanılabilir. O, var. O, gerçek. O, mümkün. Ve o, senin..." (Ayn Rand - Atlas Shrugged)


"Korkma" demek istiyor sanırım.


Fizying - Echo | Belief

Idefixing - Atlas Shrugged