:@

Kendime kızdım an itibariyle. Farkettim ki sırf üşengeçliğim yüzünden çoğunu tanımama rağmen takip ettiğim harika bloglardaki yazıları hiç okumuyorum, eminim bir çok şey kaçırıyorumdur. Artık daha sık okumaya çalışacağım, tekil hayatım minik bir devrim daha yapmak üzere yani \o/

Sakin'in Değiştirdikleri

Bu sorunun onlarca cevabı olabilir: Hayata bakış açımı, yaşama nedenimi, müzik zevkimi hedede hödödö diye artistik cevaplar verebiliriz, ama herkesin gözünden kaçan bir husus var, Sakin öyle bir alışkanlığı değiştirdi ki, bu bence devrim niteliğinde bir olaydır. Yıllardır hepimiz, halkımız, vatandaşlarımız bir seyahata çıkmadan bir gece önce gerek facebooklarına, gerek msnlerine, son zamanlarda da twitterlarına "xxx yolcusu kalmasın" yazarlardı. Ama Sakin sağolsun, en azından Ankara için, bu alışkanlıklığımız değişti ! Artık bir Sakin sever Ankara'ya gidecekse, bir gece öncesinden sosyal paylaşım ağlarındaki iletisini "Ankara yolcusu kalmasın !" diye değil, "Bir kıpır içim bugün, durmuyor. Yolculuk Ankara !" olarak değiştiriyor.

Bu da kendi çapımızda tekil hayatımızın bir devrimi olabilir, yaptığımız devrimleri küçümsemeyelim, sonuçta tekil bir hayatımız var, hamlelerinin de sınırlı olması doğal. Darısı Sakin sever olmayanların başına...

Blogun Benselleşmeyi Abartması

Bence çok vahim bir durum ! Bu aptal platforma girmeden önce "diğerleri" gibi olmayacağım sloganını belirlemiştim, ama kendimi kaybetmişim son günlerde. Aptal hayatımın aptal detaylarıyla doldurmuşum burayı. Bir süre müziğe, diziye, kitaba önem vermek gerek, ama tabii ki arada aptallıklarımı da yazmadan bırakmam. Bence bu düşünce de tekil hayatımın bir devrimi sayılabilir. (Yine benselleştim ameka)

Daha İyi Olabilmek

"Yeniden bir insan olunabilir." Uçurtma Avcısı'nda Emir'e hitaben söylenmişti bu bilgece söz. Gerçekten öyle midir ? İnsanlar hayatlarında köklü değişiklikler yapabilirler mi ? İnsanlar sonradan iyi birilerine dönüşebilirler mi ? Sanırım evet. Bu konunun bir beden küçüğünü yaşadım geçen hafta, hem de iki kere. Salı günü her zaman olduğu gibi sabahın köründe evden çıkıp servisimin beni aldığı yerde beklemeye başladım, normalde en fazla 10 dakika bekelten servis 30 dakika oldu gelmedi, ben de burnumdan soluya soluya minibüse atlayıp işe yaklaşık yarım saat gecikmeli geldim. Tüm gün akşam çıkışta servisçiyi nasıl azarlayacağımı planladım, ama nedendir bilinmez (Uçurtma Avcısı!) günün sonuan doğru öfkem anlayışa dönüşmeye başladı, "insanlık hali, hatasız kul olmaz" gibi polyanna mantıklarının arkasıan sığınarak çok küçük bir serzenişle olayı geçiştirdim ve servisten indikten sorna kendi kendime dedim ki artık insanlara kızmadan önce 3 kere düşüneceğim ve kendimi yatıştıracağım. Netekim geçen gün kardeşime verdiğim " Ben eve gelmeden Lost indir." direktifim dikkate alınmamasına rağmen ben yine anlayış mantığıan sığındım, "this things happens" dedim.

Artık daha iyi bir insan olmak istiyorum...

Üşengeçliğe Son

Tabii ki tamamiyle son veremiyorum, sadece üşengeçliğin etkilediği bir durumu düzeltme amacındayım. Belki daha önce yazmışımdır ya da tweetlemişimdir, saat 12ye yaklaştıkça telefona yeni şarkı atmam gerektiği gerçeği her gece beynimde dolanıyor, ben de her zamanki gibi üşengeçliğime yenilip ertesi gün kendime küfür ediyorum. Bu gece milat olsun, artık bu eylem üşengeçliğimin demir parmaklıklarından kurtulsun, bu da burada bahsettiğim tekil hayatımın devrimlerinden ilki olsun.